Wymowę uznajemy za wadliwą w przypadku, gdy dana głoska realizowana jest w sposób odmienny brzmieniowo od ogólnie przyjętej normy. Za przyczyny wad wymowy możemy uznać: nieprawidłowości w budowie lub słabą sprawność aparatu artykulacyjnego; nieprawidłowe nawyki ruchowe narządów mowy, mające swe początki w przebiegu czynności żucia, gryzienia, połykania, oddychania; uszkodzenia narządu słuchu lub zaburzenia w funkcjonowaniu analizatora słuchowego, a także niezwracanie uwagi na wymowę.
Korekta wad wymowy – u kogo?
U dziecka (ale również dorosłego):
- które nie potrafiąc wypowiedzieć danej głoski, zamienia ją na inną, łatwiejszą lub ją deformuje
- u którego nieprawidłowości w wymowie nie wynikają z procesów fizjologicznych
Z reguły najpóźniej dziecko zaczyna wymawiać głoski: sz, cz, ż, dż, r. Należą one do najtrudniejszych, ponieważ wymagają dużej sprawności całego aparatu mownego, głównie warg i języka, a także prawidłowo funkcjonującego analizatora słuchowego.
- które jest w normie językowej i psychicznej
Nie ma istotnych opóźnień w rozwoju. Jest to istotny warunek, gdyż musi ono dobrze rozumieć instrukcje logopedy. Ponadto ćwiczenia wymagają wytrwałości i skoncentrowania uwagi.
- które mówi przynajmniej prostymi zdaniami
Ważne, by dziecko idąc do szkoły poprawnie realizowało wszystkie głoski. Ma to istotny wpływ na naukę czytania i pisania.
Pamiętaj!
Niekorygowane wady mowy, stwierdzone u dzieci, mogą odbić się szerokim echem w przyszłości, rzutować na rozwój zawodowy, a także na relacje z innymi ludźmi.
